สวัสดีค่ะ เราจะขอความคิดเห็นหน่อยค่ะ เกี่ยวกับเรื่องครอบครัว และ ญาติๆของแฟนเรา
เรียกแฟนเราว่า พ.ละกันนะคะ เรากับพ.คบกันมาปีกว่าๆ พ.เพิ่งอายุ20ต้นๆ ไม่ได้เรียนมหาวิทยาลัย และทำงานเลี้ยงตัวเองมาตั้งแต่ 16-17 เงินที่ได้แต่ละวันก็ไม่ได้มากมายอะไร แต่ก็พอเหลือเก็บบ้างเล็กน้อย (เก็บได้ไม่นานก็หมด เพราะอะไรเดี๋ยวเล่าให้ฟัง)
แรกๆที่เราคบกันก็ไม่มีอะไรค่ะ ไปไหนมาไหน กินอะไรก็ช่วยกันออก เราเป็นคนแฟร์ๆอยู่แล้ว จนสองสามเดือนต่อมา พ.มาเล่าให้ฟังว่า เขาเพิ่งรู้ว่าแม่เขาติดหนี้นอกระบบอยู่ประมาณ 7แสนบาท ทุกวันนี้แม่ทำงานฟรี สมุดบัญชี กับatm อยู่กับเจ้าหนี้หมด ถ้าต้องการใช้เงิน ก็ต้องไปกู้เขาเพิ่ม
พ.เลยตกลงกับแม่ว่า จะให้เงินแม่ใช้ไปทำงานวันละ 100 บาท (แม่ทำงานโรงงานค่ะ) ค่าน้ำ ค่าไฟ ค่ากับข้าว พ.จัดการเองหมดทุกอย่าง บ้านที่พ.อยู่เป็นบ้านของญาติ แม่เช่าไว้(แต่ดันไม่จ่ายค่าเช่า แล้วก็มีเรื่องตามมา) ที่บ้านอยู่ด้วยกัน 3คน มี แม่ พ. และลุง (พ่อของพ.เลิกกับแม่ แยกไปอยู่ที่อื่น พี่สาวของพ. มีครอบครัวอยู่ต่างจังหวัด ไม่เคยช่วยเหลืออะไรแม่กับพ.เลย) ลุงก็ไม่ได้ทำงานอะไร หมกตัวอยู่ในห้องคนเดียวทุกวัน มีออกมากินข้าว ทำกับข้าว เข้าห้องน้ำบ้าง นานๆจะออกไปข้างนอกที ขอเงินพ.ซื้อบุหรี่บ่อยๆ พ.บอกว่า ลุงติดกัญชา หน้าที่ของลุงส่วนใหญ่คือ ทำกับข้าว
และมีบ้างเป็นบางครั้งที่แม่จะยืมเงินพ. ทีละสองสามพัน พ.ไม่มีให้ ก็มายืมที่เรา เอาเงินไปทำอะไรก็ไม่รู้
เราก็ไม่ได้มีปัญหาอะไรกับการที่ พ.ต้องให้เงินแม่ เพราะมันเป็นหน้าที่ของลูกๆอยู่แล้ว แต่เราไม่ค่อยชอบคำพูดของแม่เท่าไหร่ อย่างเช่นตอนขอเงิน
"แล้วเงินฉันล่ะ ไม่ให้ไม่ได้หรอกนะ ฉันเลี้ยงแกมาหมดไปตั้งเยอะ เอาเงินมาเลย" อืมมม ขอกันดีๆก็ได้
พอคบกันมาได้ซักช่วงนึง พ.ก็มานอนกับเราที่หอมากขึ้น อยู่ที่บ้านน้อยลง แต่ค่าใช้จ่ายต่างๆพ.ยังให้เหมือนเดิม แม่ก็เริ่มหวงลูกชาย ไปร้องไห้กับญาติ บอกว่าพ.รักเรามากกว่าแม่ พอรู้เรื่อง พ.ก็กลับไปนอนที่บ้านตามเดิม เราก็ไม่ได้ว่าอะไร
และแล้วปัญหาเรื่องบ้านก็มาถึง เจ้าของบ้านที่เป็นญาติของพ. เริ่มทวงค่าเช่า พ.กับแม่ก็บอกว่าจะจ่าย (แต่ก็ไม่มีเงินจ่าย) เลยโดนให้ย้ายออก ช่วงนั้นพ.เครียดมาก ไม่มีบ้านอยู่ แม่เลยตัดสินใจย้ายออกไปอยู่ห้องเช่าใกล้ที่ทำงานคนเดียว และตกลงกับพ.ให้ช่วยจ่ายค่าห้องให้แม่ด้วย
ลุงกับพ. ต้องย้ายไปอยู่บ้านย่า ซึ่งดูเหมือนย่าจะไม่ค่อยเต็มใจนัก เพราะบ้านย่ามีกันอยู่ 3คน คือ ย่า พี่ชาย และน้องสาวของพ. (ลูกพี่ลูกน้อง) ย่าก็ชราแล้ว ไม่ได้ทำงาน รอเงินจากลูกๆหลานๆคนอื่นส่งมาให้ใช้ เงินส่วนใหญ่ก็มาจากพ่อของน้องสาวพ.
พี่ชายของพ.อายุก็30กว่าแล้ว แต่ก็ยังไม่ทำงาน กินนอนอยู่บ้านเฉยๆ กลางคืนก็ออกไปเที่ยวกินเหล้า(ขอตังย่าบ้าง ขอตังพ.บ้าง) น้องสาวก็ยังเป็นนักเรียนอยู่ การเรียนค่อนข้างดีทีเดียว
พ.อยู่บ้านย่าไม่นาน ก็มาอยู่กับเรา เพราะการเดินทางไปทำงานไม่สะดวก ย่าก็มาบ่นกับพ.ว่า ที่บ้านมีคนมาอยู่เยอะขึ้น งานการก็ไม่ทำ เงินเริ่มไม่พอจ่าย พ.เลยอาสาจะจ่ายค่าน้ำ-ไฟ และค่าข้าวให้ ทั้งๆที่ไม่ได้อยู่(คนดีอีกละ เฮ้ออ!!)
เมื่อเงินเริ่มไม่พอกับค่าใช้จ่าย ย่าจึงเริ่มขายหมูปิ้งตอนเช้า ตื่นตั้งแต่ตี4-5 มาทำของ ก็เป็นหน้าที่พ.อีกล่ะ ที่ต้องตื่นเช้าไปช่วย พ.ทำงานกลางคืน บางวันก็เลิกตี2-3 ยังไม่ทันพักผ่อน ก็ต้องออกจากหอเราเช้ามืดไปช่วยย่า
ลุงก็มาช่วยบ้างไม่ช่วยบ้าง ส่วนพี่ชาย...ไม่เคยตื่น ทั้งๆที่เงินจากการขายหมูย่างนั้น เอามาให้พวกเขาใช้
เราก็พยายามคุยกับพ.นะ ว่าไม่ต้องไปหรอก ตังก็ไม่ได้เอามาใช้ จะทรมานสุขภาพตัวเองทำไม เราสงสารอ่ะ
และหงุดหงิดพี่ชายมาก ว่าทำไมไม่ทำมาหากินอะไรเลย ทั้งๆที่เป็นคนหนุ่ม แต่ต้องให้คนแก่มาเลี้ยง แต่ก็พูดอะไรไม่ได้มากนัก
เวลาผ่านๆไป ย่าก็หยุดขายหมูย่าง เพราะขายไม่ดี พ.ก็ได้มีเวลาพักผ่อนมากขึ้น ส่วนพี่ชายกับลุง ก็ยังไม่ทำอะไรเหมือนเดิม แม่ก็มีโทรมาขอเงินบ้างตามปกติ
และแล้วเซอร์ไพร์ก้อนใหญ่ก็มาถึง ป้าเจ้าของบ้านมาทวงเงินค่าเช่าบ้านที่แม่พ.ค้างไว้ ทั้งหมดเกือบแสน
แม่ก็ยังคงไม่จ่ายเหมือนเดิม กรรมก็มาตกที่พ. เราจึงขอร้องให้พ.หยุดจ่ายค่าน้ำ-ไฟให้บ้านย่า และเอาตังมาใช้หนี้ค่าบ้านแทน เพราะเงินของเราและพ. เริ่มฝืด งบที่ใช้กินแต่ละวันก็น้อยลง เราอยู่ที่หอกับพ.สองคน ค่าห้องเราจ่าย ค่ากินพ.จ่าย(ส่วนมาก) เราทำงานไปเรียนไป รายรับจึงมีไม่มาก
และประมานช่วงก่อนสงกรานต์ พี่สาวพ.มาจากต่างจังหวัด หิ้วลูกน้อยมาสองหน่อ บอกจะมาเที่ยวที่บ้านย่า มาถึงก็ขอเงินพ.ใช้เลย ซื้อขนม ซื้อนมให้ลูก อยู่ๆไปชักไม่ยอมกลับ จนมีผู้หญิงคนหนึ่งทักเฟสพ.มาบอกว่า พี่สาวพ.ติดหนี้เขาอยู่5000บาท
เราก็รู้เลย หนีหนี้มาแน่ๆ มาอยู่บ้านย่าก็ไม่ทำอะไร เราก็สงสัยนะ บ้านนี้เป็นที่พักคนขี้เกียดหรือยังไง
พี่สาวก็มาอยู่เป็นเดือนๆ มาเพิ่มภาระให้ย่า ให้พ.อีก เรานี่หงุดหงิดเลย ย่าก็เล่าให้ฟังนะ ว่าพี่สาวขโมยตังย่า พ.เครียดเลย เราก็เครียดตาม
ตอนนี้พ.ก็ทำงานหนักมาก เราสงสารอ่ะ ภาระเยอะ ทั้งให้แม่ หนี้ค่าบ้านอีกเกือบแสน หนี้ส่วนตัวอีกสี่หมื่น แค่นี้ก็ไม่มีเงินเก็บแล้ว ค่าแรงก็ไม่ได้มากอะไร ยังต้องมาเจอคนที่พิการทางจิตใจ นั่งกิน นอนกินไปวันๆ รอเงินจากย่า และ พ. อย่างเดียว
เราจะทำยังไงกับครอบครัวนี้ดี เราไม่สบายใจ นี่พ.ก็ทำท่าทำทางว่าจะกลับไปจ่ายค่าน้ำ-ไฟ ให้บ้านย่าอีกแล้ว
ล่าสุด วันนี้ พี่สาวพ.ขี่รถมารอยืมเงินถึงหน้าหอ บอกจะเอาไปเป็นค่านมลูก
เราขอความคิดเห็นหน่อยนะ ถ้าพิมตรงไหนไม่รู้เรื่องเราขอโทษด้วย เรื่องมันยาววววว
ทำยังไงกับครอบครัวแฟนดีคะ ?
เรียกแฟนเราว่า พ.ละกันนะคะ เรากับพ.คบกันมาปีกว่าๆ พ.เพิ่งอายุ20ต้นๆ ไม่ได้เรียนมหาวิทยาลัย และทำงานเลี้ยงตัวเองมาตั้งแต่ 16-17 เงินที่ได้แต่ละวันก็ไม่ได้มากมายอะไร แต่ก็พอเหลือเก็บบ้างเล็กน้อย (เก็บได้ไม่นานก็หมด เพราะอะไรเดี๋ยวเล่าให้ฟัง)
แรกๆที่เราคบกันก็ไม่มีอะไรค่ะ ไปไหนมาไหน กินอะไรก็ช่วยกันออก เราเป็นคนแฟร์ๆอยู่แล้ว จนสองสามเดือนต่อมา พ.มาเล่าให้ฟังว่า เขาเพิ่งรู้ว่าแม่เขาติดหนี้นอกระบบอยู่ประมาณ 7แสนบาท ทุกวันนี้แม่ทำงานฟรี สมุดบัญชี กับatm อยู่กับเจ้าหนี้หมด ถ้าต้องการใช้เงิน ก็ต้องไปกู้เขาเพิ่ม
พ.เลยตกลงกับแม่ว่า จะให้เงินแม่ใช้ไปทำงานวันละ 100 บาท (แม่ทำงานโรงงานค่ะ) ค่าน้ำ ค่าไฟ ค่ากับข้าว พ.จัดการเองหมดทุกอย่าง บ้านที่พ.อยู่เป็นบ้านของญาติ แม่เช่าไว้(แต่ดันไม่จ่ายค่าเช่า แล้วก็มีเรื่องตามมา) ที่บ้านอยู่ด้วยกัน 3คน มี แม่ พ. และลุง (พ่อของพ.เลิกกับแม่ แยกไปอยู่ที่อื่น พี่สาวของพ. มีครอบครัวอยู่ต่างจังหวัด ไม่เคยช่วยเหลืออะไรแม่กับพ.เลย) ลุงก็ไม่ได้ทำงานอะไร หมกตัวอยู่ในห้องคนเดียวทุกวัน มีออกมากินข้าว ทำกับข้าว เข้าห้องน้ำบ้าง นานๆจะออกไปข้างนอกที ขอเงินพ.ซื้อบุหรี่บ่อยๆ พ.บอกว่า ลุงติดกัญชา หน้าที่ของลุงส่วนใหญ่คือ ทำกับข้าว
และมีบ้างเป็นบางครั้งที่แม่จะยืมเงินพ. ทีละสองสามพัน พ.ไม่มีให้ ก็มายืมที่เรา เอาเงินไปทำอะไรก็ไม่รู้
เราก็ไม่ได้มีปัญหาอะไรกับการที่ พ.ต้องให้เงินแม่ เพราะมันเป็นหน้าที่ของลูกๆอยู่แล้ว แต่เราไม่ค่อยชอบคำพูดของแม่เท่าไหร่ อย่างเช่นตอนขอเงิน
"แล้วเงินฉันล่ะ ไม่ให้ไม่ได้หรอกนะ ฉันเลี้ยงแกมาหมดไปตั้งเยอะ เอาเงินมาเลย" อืมมม ขอกันดีๆก็ได้
พอคบกันมาได้ซักช่วงนึง พ.ก็มานอนกับเราที่หอมากขึ้น อยู่ที่บ้านน้อยลง แต่ค่าใช้จ่ายต่างๆพ.ยังให้เหมือนเดิม แม่ก็เริ่มหวงลูกชาย ไปร้องไห้กับญาติ บอกว่าพ.รักเรามากกว่าแม่ พอรู้เรื่อง พ.ก็กลับไปนอนที่บ้านตามเดิม เราก็ไม่ได้ว่าอะไร
และแล้วปัญหาเรื่องบ้านก็มาถึง เจ้าของบ้านที่เป็นญาติของพ. เริ่มทวงค่าเช่า พ.กับแม่ก็บอกว่าจะจ่าย (แต่ก็ไม่มีเงินจ่าย) เลยโดนให้ย้ายออก ช่วงนั้นพ.เครียดมาก ไม่มีบ้านอยู่ แม่เลยตัดสินใจย้ายออกไปอยู่ห้องเช่าใกล้ที่ทำงานคนเดียว และตกลงกับพ.ให้ช่วยจ่ายค่าห้องให้แม่ด้วย
ลุงกับพ. ต้องย้ายไปอยู่บ้านย่า ซึ่งดูเหมือนย่าจะไม่ค่อยเต็มใจนัก เพราะบ้านย่ามีกันอยู่ 3คน คือ ย่า พี่ชาย และน้องสาวของพ. (ลูกพี่ลูกน้อง) ย่าก็ชราแล้ว ไม่ได้ทำงาน รอเงินจากลูกๆหลานๆคนอื่นส่งมาให้ใช้ เงินส่วนใหญ่ก็มาจากพ่อของน้องสาวพ.
พี่ชายของพ.อายุก็30กว่าแล้ว แต่ก็ยังไม่ทำงาน กินนอนอยู่บ้านเฉยๆ กลางคืนก็ออกไปเที่ยวกินเหล้า(ขอตังย่าบ้าง ขอตังพ.บ้าง) น้องสาวก็ยังเป็นนักเรียนอยู่ การเรียนค่อนข้างดีทีเดียว
พ.อยู่บ้านย่าไม่นาน ก็มาอยู่กับเรา เพราะการเดินทางไปทำงานไม่สะดวก ย่าก็มาบ่นกับพ.ว่า ที่บ้านมีคนมาอยู่เยอะขึ้น งานการก็ไม่ทำ เงินเริ่มไม่พอจ่าย พ.เลยอาสาจะจ่ายค่าน้ำ-ไฟ และค่าข้าวให้ ทั้งๆที่ไม่ได้อยู่(คนดีอีกละ เฮ้ออ!!)
เมื่อเงินเริ่มไม่พอกับค่าใช้จ่าย ย่าจึงเริ่มขายหมูปิ้งตอนเช้า ตื่นตั้งแต่ตี4-5 มาทำของ ก็เป็นหน้าที่พ.อีกล่ะ ที่ต้องตื่นเช้าไปช่วย พ.ทำงานกลางคืน บางวันก็เลิกตี2-3 ยังไม่ทันพักผ่อน ก็ต้องออกจากหอเราเช้ามืดไปช่วยย่า
ลุงก็มาช่วยบ้างไม่ช่วยบ้าง ส่วนพี่ชาย...ไม่เคยตื่น ทั้งๆที่เงินจากการขายหมูย่างนั้น เอามาให้พวกเขาใช้
เราก็พยายามคุยกับพ.นะ ว่าไม่ต้องไปหรอก ตังก็ไม่ได้เอามาใช้ จะทรมานสุขภาพตัวเองทำไม เราสงสารอ่ะ
และหงุดหงิดพี่ชายมาก ว่าทำไมไม่ทำมาหากินอะไรเลย ทั้งๆที่เป็นคนหนุ่ม แต่ต้องให้คนแก่มาเลี้ยง แต่ก็พูดอะไรไม่ได้มากนัก
เวลาผ่านๆไป ย่าก็หยุดขายหมูย่าง เพราะขายไม่ดี พ.ก็ได้มีเวลาพักผ่อนมากขึ้น ส่วนพี่ชายกับลุง ก็ยังไม่ทำอะไรเหมือนเดิม แม่ก็มีโทรมาขอเงินบ้างตามปกติ
และแล้วเซอร์ไพร์ก้อนใหญ่ก็มาถึง ป้าเจ้าของบ้านมาทวงเงินค่าเช่าบ้านที่แม่พ.ค้างไว้ ทั้งหมดเกือบแสน
แม่ก็ยังคงไม่จ่ายเหมือนเดิม กรรมก็มาตกที่พ. เราจึงขอร้องให้พ.หยุดจ่ายค่าน้ำ-ไฟให้บ้านย่า และเอาตังมาใช้หนี้ค่าบ้านแทน เพราะเงินของเราและพ. เริ่มฝืด งบที่ใช้กินแต่ละวันก็น้อยลง เราอยู่ที่หอกับพ.สองคน ค่าห้องเราจ่าย ค่ากินพ.จ่าย(ส่วนมาก) เราทำงานไปเรียนไป รายรับจึงมีไม่มาก
และประมานช่วงก่อนสงกรานต์ พี่สาวพ.มาจากต่างจังหวัด หิ้วลูกน้อยมาสองหน่อ บอกจะมาเที่ยวที่บ้านย่า มาถึงก็ขอเงินพ.ใช้เลย ซื้อขนม ซื้อนมให้ลูก อยู่ๆไปชักไม่ยอมกลับ จนมีผู้หญิงคนหนึ่งทักเฟสพ.มาบอกว่า พี่สาวพ.ติดหนี้เขาอยู่5000บาท
เราก็รู้เลย หนีหนี้มาแน่ๆ มาอยู่บ้านย่าก็ไม่ทำอะไร เราก็สงสัยนะ บ้านนี้เป็นที่พักคนขี้เกียดหรือยังไง
พี่สาวก็มาอยู่เป็นเดือนๆ มาเพิ่มภาระให้ย่า ให้พ.อีก เรานี่หงุดหงิดเลย ย่าก็เล่าให้ฟังนะ ว่าพี่สาวขโมยตังย่า พ.เครียดเลย เราก็เครียดตาม
ตอนนี้พ.ก็ทำงานหนักมาก เราสงสารอ่ะ ภาระเยอะ ทั้งให้แม่ หนี้ค่าบ้านอีกเกือบแสน หนี้ส่วนตัวอีกสี่หมื่น แค่นี้ก็ไม่มีเงินเก็บแล้ว ค่าแรงก็ไม่ได้มากอะไร ยังต้องมาเจอคนที่พิการทางจิตใจ นั่งกิน นอนกินไปวันๆ รอเงินจากย่า และ พ. อย่างเดียว
เราจะทำยังไงกับครอบครัวนี้ดี เราไม่สบายใจ นี่พ.ก็ทำท่าทำทางว่าจะกลับไปจ่ายค่าน้ำ-ไฟ ให้บ้านย่าอีกแล้ว
ล่าสุด วันนี้ พี่สาวพ.ขี่รถมารอยืมเงินถึงหน้าหอ บอกจะเอาไปเป็นค่านมลูก
เราขอความคิดเห็นหน่อยนะ ถ้าพิมตรงไหนไม่รู้เรื่องเราขอโทษด้วย เรื่องมันยาววววว